Elk paneel van de veelluiken vormt een harmonieuze eenheid in stijl en inhoud, maar biedt een unieke invalshoek op een gedeelde thematiek.

Centraal staan figuren gekleed in middeleeuwse kledij. De lichamen en gezichten gaan naadloos over in torenhoge kastelen en forten.

Deze samensmelting van menselijke en architectonische vormen suggereert een diepe verbondenheid tussen de personages en hun culturele en fysieke omgeving.

De zachte pasteltinten en gladde contouren geven een etherische kwaliteit aan de afbeeldingen, terwijl het gevoel van symmetrie en orde een stille rust uitstraalt.

Toch is er in elke samenstelling een vleugje speelsheid en absurditeit te vinden, zoals vogels die rusten op onmogelijke plaatsen en personages die met een stoïcijnse ernst activiteiten ondernemen die buiten de grenzen van hun tweedimensionale wereld lijken te vallen.

Deze serie nodigt uit tot nadenken over de aard van tijd, geschiedenis en verbeelding.

Daarbij vragen we ons af hoe verleden en heden elkaar kunnen ontmoeten en hoe de mensheid altijd in dialoog is met de structuren die ze bouwt – zowel letterlijk als figuurlijk.

Door middeleeuwse elementen te vervlechten met surrealistische composities dagen deze werken ons uit om de realiteit anders te bekijken en waarderen.

De reeks ‘Surrealistische middeleeuwse taferelen’ hieronder vormt een brug tussen het verleden en het heden, tussen realiteit en droom.

Het is een uitnodiging aan jou als kijker om je te verdiepen in een wereld waarin alles mogelijk is en waarin de enige grens die van de verbeelding is.